afronteu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : « afronter »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.fʀɔ̃.ˈtø/
- Ricepeures : af·ron·teu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | afronteu | afronteus |
femrin 1 | afronteuse | afronteuses |
femrin 2 | afrontresse | afrontresses |
afronteu omrin
- li ci k’ afronte ene ôte djin.
- Maricica sondje a s’ fré ene miete come a èn afronteu, c’ est k’ elle est djalote di lu, ou co pus rade, elle est djalote di l’ estatuwe ki ses parints lyi fwaiynut, å Gabriyel. — Gabriyel & Gabriyel.
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîE rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- afronteû : ?
Ratournaedjes
candjîafronteu
- Francès : adversaire (fr), rival (fr)