moncouzin

moncouzin

I. [o.n.] (sorpoli) cuzén. C' est co vosse moncouzin.

II. Moncouzin [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Moncousin.

Etimolodjeye : Etimolodjeye : sustantivaedje do F. "mon cousin", po-z atôtchî respectiveuzmint s' cuzén (fåsse betchete mon-).