latén

latén [o.n.] lingaedje djåzé pås Romins, k' a dné tos les lingaedjes romans d' asteure, inte di zels li walon. Li walon, c' est do latén k' a vnou a pî (J. Beaucarne). F. latin.

| latén, latene [addj., todi padrî]

1. a vey avou l' lingaedje latén.

2. a vey avou les peupes k' eploynut ene langue latene. >> Amerike latene: Mîtrinne Amerike et Amerike nonnrece. Dj' a tuzé ås Amerikes, k' on lome latenes, sapinse les civilijheus (Y. Paquet).

| latenes [f.n.t.pl.] situdes ås umanités la k' on studyive do latén et do grek. Il aveut fwait ses latenes.

---

• Dipus d' racsegnes sol latén.
• Dipus d' racsegnes so les etimolodjeyes latenes do walon.