Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

Råcoû [n.pl.]

1. ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Racour, e flamind Raatshoven, rebané avou Lîssin.

Vîs scrijhas: Radulphi curte (1177), Raetshoven (1373).

2. Li Råcoû hamtea di Meu (so plaece au Raucou).

Etimolodjeye : aplacaedje tîxhon d' on ptit no tîxhon Radulf (Radoû) + coû, cinse Radoû.

| Råcotê, Råcotresse [n.dj.] onk (ene) di Råcoû (dlé Lîssin).



Dipus d' racsegnes so Råcoû