Messeye
Etimolodjeye
candjîcalcaedje riwalonijhî (cawete -eye) do francès « Messie », lu-minme calké d' l' ebreu « משיח » (mashiaḥ) (« oendou »).
Sustantif
candjîMesseye [n.dj.]
- po les crustins, no da Djezus-Cri.
- Djans don, corans, tos, nos, bierdjîs, E Betleyem vey li Messeye ! (Noyé walon, 18inme sieke).
- po les Djwifs (et les Muzulmans), profete k' on ratind et ki vénrè rimete d' accion les omes, pol Dierin Djudjmint.
Ratourneures
candjîesse ratindou come li Messeye : come ene sakî k' on rawåde après lu dispu des ans et des razans.
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :