Henin
Etimolodjeye
candjîBodje « Hen- », on scawaedje di «Henrik» (Hinri), lu-minme do bodje tîxhon « Heimrich » (ki vout dire « rwè del måjhon »), avou l’ cawete « -in » ; pitit no divnou no d’ famile.
No prôpe
candjîHenin omrin
- no d’ famile walon, ki si scrît, asteure, e l’ Estat civil bedje : Henin, Hénin, Hennin, Hennent, Hennen.
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
- Hinri, Hinriket, Hinrård, Hinrot, Hinrote, Hinrozet, Hinrotea, Hinrotin, Hinroûle, Hinroye; Hinriet, Hinriete, Hinrion, Hinriote, Hinrioûle (sovint prononcîs avou -an- /ã/ e 20inme sieke)
Rilomêye do mot
candjîPoirteu(s) do no :
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- Henin : AG1 (a « Hen- »)