Loukîz eto : djåke.

Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « Djåke », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

No prôpe

candjî

Djåke omrin

  1. omrin ptit no.
    • Djåke, po k’ on djowe si pîce, adjinçnêye ene ariole. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Pasquèye », 1922, p.107 (fråze rifondowe).
    • Taiss tu, fré Djåke. Si t' aveus l' miyon ti n' ti rafeyreus nén tant d' aler pexhî. Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.3 (fråze rifondowe).
  2. no d’ famile walon, ki si scrît, asteure, e l’ Estat civil bedje :

Mots d’ aplacaedje

candjî

Rilomêye do mot

candjî

Poirteu(s) do no :

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
pitit no