volreye

Etimolodjeye

Do viebe « voler » avou l’ cawete « -reye ».

Sustantif

singulî	pluriyal
volreye	volreyes

volreye femrin

1. hapaedje, sicrotaedje fwait pa des bandiys
   • C' est bin a cauze du cès "injustices sociales" la k' i gn-avot tant d' mizéres du toute sônrtes su l' payis, èt k' i gn-avot tant d' volrîyes, du tuwadjes èt d' bandîrîes. — Gaston Lucy, Lès Grignous.

Ratournaedjes

volreye

• Francès : vol ^(fr)