stårdjî
Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
---|---|---|
stårdjî | sitårdjî | estårdjî |
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « extardicare », dedja e vî francès « estargier »[1].
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /stɔːʀ.d͡ʒiː/
- Ricepeures : står·djî
Viebe
candjîstårdjî
- (v. sins coplemint) prinde si timps a fé ene sacwè, piede si timps a ratinde.
- Dj’ a stårdjî so des martchandeyes. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (v. sins djin) fé piede do tins, cåze k’ on ratind après ene sakî, ene sacwè ki tådje a vni.
- I stådje å tcheron. — Motî Haust (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- stårdjî : E1
E rfondou walon :