sipitron
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
sipitron u espitron / spitron [o.n.]
1. sipite d' aiwe, di broûs. rl a: sipitåde, sipiteure. F. éclaboussure.
2. laecea k' on mode, ki spite foû do saeyea. Gn a des spitrons d' laecea plin li ståve: dj' è respond ki t' piedes on dmey lite a tchaeke vatche.
3. sipite di feu. I rwaitive si pere ki rawjhive on coutea al meule, et c' est insi k' il a-st atrapé on spitron e si ouy. rl a: flamåjhe, flamron. F. flammèche, étincelle, éclat, escarbille.
4. djonne di trûte, pitit såmon ki vént di skepyî. rl a: sipitrea. F. alevin.
5. on spitron di: ene miete di. I m' a fwait dire d' aveur on spitron d' pacyince, k' il aléve vini do côp. F. tantinet, soupçon.
6. (mot d' linwincieus) boket d' ene vierbire, e flamind, inglès, almand, et walon, ki pout spiter evoye, et s' mete dirî les coplemints. Dins nosse walon, dj' avans trové cwate sipitrons: evoye, djus, foû et hoûte (L. Mahin). F. particule séparable. viebe a spitron en almand, neyerlandès, viebe ki s' sicrit en on mot, a l' infinitif et å pårticipe erirece (avou li spitron padvant), mins e deus mots dins ls ôtes tins (avou li spitron padrî). vierbire a spitron en inglès, walon, vierbire fwait d' on viebe et d' èn adviebe, li spitron, k' endè candje pår li sinse, et ki dmane todi padrî, minme dins l' parintêye.
Etimolodjeye: bodje "sipiter", cawete -on (boket di çou ki spite), ristitchî R. Coinrece Payis d' Dinant, Nameur, Basse-årdene.
Disfondowes: s(i)pitron, s(u)pitron, (è)spitron.