s’ amidrer

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye 1

Loukîz a : « amidrer »

Viebe

s’ amidrer (viebe å prono muroetrece)

1. divni meyeu.
   • I n' s' amidrêyrè måy, i n' a rén d' bon å coir.

   F. s'amender, s'améliorer, se corriger.

2. aler mî, tot cåzant d' on malåde, d' ene maladeye.
   • Si feye s' amidrêye — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe)..