retrôclêye
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | retrôclé | retrôclés |
femrin padrî | retrôclêye | retrôclêyes |
femrin padvant | retrôclêye | retrôclêyès |
retrôclêye femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki dmeure tote seule dins s' trô.
- Mins, tot naxhtant dvins les coxhetes
Dji trouve, retrôclêye e s’ catchete
Ene frumele ki couve so ses oûs— Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
- Mins, tot naxhtant dvins les coxhetes