Dobès rfondowes
pelote   pelete

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
pelote pelotes

pelote femrin

  1. (botanike) pea des crompires, des fruts, evnd k' on stî pelés.
    • Loukîz l’ toet : l’ pus ledjire lavasse
      Passe houte, ç’ n’ est k’ ene pelote di strin ;
      Ene mate crouweur scheut dvins les rins
      Et, come èn on beur, i fwait sombe ! Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Lu pauve ome èt l’amoûr", tome 43, p. 140 (fråze rifondowe).
    • Et cwand l' andje ås ouys di houlote
      Ava bén fwait, bén edvinté,
      Diè, rilujhant come li Beaté,
      So ene nûlêye pus tene k' ene pelote,
      Aroufla dvant nosse noer cabê,
      Ki bateut des aiyes e l' nuteye. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les deus sèmeus", p.24 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. li pelote ni fwait nén l’ canada i n' si fåt nén fiyî a çou k' on voet; i fåt rwaitî çou k' ene djin våt dins l' fond. F. l’habit ne fait pas le moine.
  2. crompires e l’ pelote : crompires cûtes sins peler.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
pea d' on frut après pelaedje