orgoû

Walon (Rifondou)

Sustantif

singulî	pluriyal
orgoû	orgoûs

orgoû omrin

1. c, pu sûti k' èn ôte.
   • Les orgoûs des feyes di ptits ovrîs ki s' metèt insi k' des madames po temter l' esprit del brayete — Théophile Bovy (fråze rifondowe).

Sinonimeye

• grandiveusté
• hôtrinnisté

Ratournaedjes

sintimint d' esse li meyeu

• Francès : orgueil ^(fr)