modoe
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.modoe [o.n.] saeyea: a) a mode Li vatche a ståré l' modoe d' on côp d' pate (ramexhné pa M. Francard);
- Viè les blankès nûlêyes
L' aloye prind si evolêye
Tot fjhant tchanter si airson !
Et l' laecea k' nos estchante
E modoe d' blanc-fier ; tchante
Si spitant zon ! zon ! zon !— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 94 (fråze rifondowe).
- Viè les blankès nûlêyes
awè on pé come on modoe : awè on gros pé, tot cåzant d' ene vatche. b) di tolminme kéne uzance. On modoe d' blanc fier; on modoe emayé; on modoe a buze; on modoe a tcherbon. Li modoe est tot caboslé. (Motî d' Bastogne) awè en tiesse come on modoe : awè må l' tiesse a cåze di brut, di berdelaedjes. F. seau.