Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin impreur impreurs
femrin imperresse imperresses
  Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

impreur omrin

  1. mwaisse d' èn impire.
    • Å moumint k’ i va-t-esse so flote,
      On fier si distele, et l’ impreur
      Vént piker ene mwaisse tiesse el corote ! Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Li p’tit joueu d’marionnettes», p.131 (fråze rifondowe).
    • Li nos d' "cårlusse" provénreut di l' Impreur Tchårlukin Nicolas Lequarré (fråze rifondowe).
    • Gn a la ene viye princesse a mitan sote, å troes cwårts tchamosseye, k' a stî, dit-st on, li mayon då pa da l' Impreur, et ki fwait åtoû d' on roufion nén co doze ans vî Lorint Hendschel.
    • Nassogne esteut, do tins des Romins, ene dimorance des impreurs cwand i vnént tchessî l' årok ou l' singlé e l' Årdene (E. Perault).
    Loukîz a: Caizer.
    F. empereur.

Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do latén "imperator".

Parintaedje

candjî

impire, impiriå

Mots d’ aplacaedje

candjî