impreur
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | impreur | impreurs |
femrin | imperresse | imperresses |
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
impreur omrin
- mwaisse d' èn impire.
- Å moumint k’ i va-t-esse so flote,
On fier si distele, et l’ impreur
Vént piker ene mwaisse tiesse el corote ! — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Li p’tit joueu d’marionnettes», p.131 (fråze rifondowe). - Li nos d' "cårlusse" provénreut di l' Impreur Tchårlukin — Nicolas Lequarré (fråze rifondowe).
- Gn a la ene viye princesse a mitan sote, å troes cwårts tchamosseye, k' a stî, dit-st on, li mayon då pa da l' Impreur, et ki fwait åtoû d' on roufion nén co doze ans vî — Lorint Hendschel.
- Nassogne esteut, do tins des Romins, ene dimorance des impreurs cwand i vnént tchessî l' årok ou l' singlé e l' Årdene (E. Perault).
- Loukîz a: Caizer.
- F. empereur.
- Å moumint k’ i va-t-esse so flote,
Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do latén "imperator".
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjî- Limpreur (no d' famile).