houwêye
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
Sustantif
candjîhouwêye [f.n.] houwaedje. Ci n' fourit k' ene houwêye. F. huée blâme, discrédit, mépris, opprobe. taper l' houwêye so (a) ene sakî kidjåzer. Vos m' tapez todi l' houwêye. F. jeter le blâme, le discrédit, l'opprobe, blâmer, calomnier, médire, jeter la pierre. On dit eto: fé poirter l' donlêye, taper l' hate.
- Di vosse biestreye, c' est mi k' a co yeu l' houwêye— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).
- Et les anêyes pôront-st aploure,
Li vint do progrès fé s' trawêye,
Cwand tot l' monde ti djetreut l' houwêye,
Ti trovrès ene plaece e fond di m' cour— Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901), "Ax léheus" (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :