hertcheu

Walon (Rifondou)

hertcheu, hertcheuse u hertcheyresse [o.f.n.]

1. li ci (cene), li biesse ki hertcheye ene sacwè.
   • C' esteut-st ene grande tcherete a tchéns hertcheye pa deus hinguès rossêyès biesses ki n' polént cåzu pus hop; ene grosse vwès d' ome ecoraedjive les hertcheus : alez ! hay ! måssîtès curêyes ! — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe). F. bête de somme, haleur.
2. (vî mot d' houyire) ovrî ki hertcheye (u ki poûsse) ene berlinne, on galiot, on batch.
   • Les indjenieurs, c' est des foteus d' imbaras, i sont pus biesses ki l' dierin des hertcheus. — Georges Fay (fråze rifondowe).

   batch di hertcheu: foirt pitite caisse, po mete èn ectolite di tcherbon, montêye so patins u so rowes, po tcheryî å tcherbon dins les foirt bassès taeyes.

   • Li hertcheu å batch hertcheye si batch padrî lu avou s' burtele.

   Li hertcheu al berlinne tchôke si berlinne divant lu (ramexhné pa J. Haust).

   Mi pa esteut hertcheu ås batchs å Maket (L.J. Alexis). F (Wallonie). "hercheur".