fetchire
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
fetchire [f.n.] plante sins fleur, avou des foyes foirt longowes et foirt schavêyes, ki vént dins les frexhès plaeces, e sincieus latén polypodium spp.. Les adjeyantès fetchires do paleyozoyike c' est çou k' a foirmé l' hoye. Ås tchéns, on lzî mete des fetchires e leu tonea, po nén k' il åyexhe des pouces. F. fougère. Esp. helecho.
- Oh ! Dj' inméve d' î viker, dji contéve î mori !
Djeriant d' aveur so m' fosse ene pougnêye di fetchires
Bén puvite k' ene corone di rôzes ou di feu d' li ! — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li ponne dè gård di bwès, p. 147 (fråze rifondowe).
- Oh ! Dj' inméve d' î viker, dji contéve î mori !
Etimolodjeye: latén des djins "filicaria".
| fetchrote [f.n.] ene sôre di ptite fetchire ki vént dins les håyes, e sincieus latén polypodium vulgare.
| fetchroe [o.n.] plaece avou bråmint des fetchires.
Etimolodjeye: bodjete "fetchire" + cawete -oe.