djonnteu
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
Sustantif
candjîdjonnteu, djonnteuse u djonntêyresse [o.f.n.]
- (rabaxhanmint) onk (ene) k' a bråmint des djonnes (des efants).
- Dins l' famile di m' mame, il estént bén onze zfants; c' esteut des djonnteus, saiss, adon — Lucyin Mahin (fråze rifondowe).