djåclene
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
djåclene
- sote feme ene miete bada.
- Va-z-è Djåklene ! Come ti k’boyes tot ! — Motî Haust.
- Li ci k' mareye ene sifwaite djåclene, i doet seur magnî ene pôve coujhene. — Motî del Hesbaye (fråze rifondowe).
- Èn ome k' a-st ene sifwaite djåclene,
Come i doet magnî ene pôve coujhene,
Et come i mådixh li moumint
K' a fwait l' foleye di lyi dner l' mwin,
Sortot s' i lyî vént el pinsêye
K' estant maryî, c' est po ene hapêye !
— Henri Forir, Satire en vers, 1836 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :