disgoliner
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
disgoliner [v.s.c.] rexhe (come) d' ene golete, tot djåzant d' ene aiwe, del plouve, d' ene gotire. Po vey li roye Sint-Djan, i fåt ki l' solea lujhe, et k' i gn åye ene fene plouve ki disgoline djus des nouwêyes (L. Mahin). F. dégouliner, couler, ruisseler. Disfondowes: dusgouliner, disgoliner.