discalotaedje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
discalotaedje | discalotaedjes |
discalotaedje omrin
- no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "discaloter".
- Ci n' esteut nén les danses k' i metnut so pî pol discalotaedje d' on djonne; nén kession po on blanc di les pleur aler vey — Gilbert Renson (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîF. circoncision.