Sustantif

candjî
singulî pluriyal
disbourleure disbourleures

disbourleure femrin

  1. rascråwe, maleur k' on n' s' î atind nén.
    • Roter, les djins? Vorer d' ene disbourleure a l' ôte! Émile Gilliard (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.