crené
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
crené [o.n.]
1. sôre di soucré mitchot, avou on crin e mitan, metou sol longueurk' on magnive voltî ås etermints. Les bounès wåfes et les crenés si plinnes di boure ki po goter (Simon li Scrinî).
2. conin (seke del feme). F. con, vulve.
Etimolodjeye: pårticipe erirece prin come no.
Pårticipe erirece
candjîcrené
- Do viebe « crener »
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | crené | crenés |
femrin padrî | crenêye | crenêyes |
femrin padvant | crenêye | crenêyès |
crené omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- findou (tot djåzant d' on minton).
- On ptit crené minton si distaetche,
Sol djonne gorlete di nosse hopea — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.135, « L’ andje dèl têre » (fråze rifondowe).
- On ptit crené minton si distaetche,
Sinonimeye
candjî- a foxhales
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :