coujhnire
coujhnire I. [f.n.] feme ki fwait a magnî. Dj' aveu shijh tchesteas avou leus coujhnires, djårdinîs, maçons, moenneus d' atelêyes, meskenes, boledjîs, conteus, marixhås, et palfurnîs (L. Hendschel). Les coujhnîs n' ont nén vudî d' l' aiwe assez po fé l' cafè d' l' åmatén. (E. Wartique & E. Thirionet). Fé les lisses po les comission, cori pattava les reyons, et tote sitantche, arindjî divant l' caissire l' amonucion pol coujhnire — Odile Uyttebrouck (fråze rifondowe). II. coujhnire [f.n.] sitouve po fé a magnî. Ene coujhnire å bwès, å tcherbon, å gaz, ene coujhnire electrike. Frotez l' coujhnire pol bén rischurer. Dins les botikes on vindeut des coujhnires et des ptits tupins po les gamenes djouwer a fé a magnî (M. Georges). Disfondowes: coûjnî (îre), coûh'nî (îre), coûhy'nî (îre), cûj'nî (îre); cwizignére, cwizignêre.