bwejhî
bwejhî (codjowaedje) [v.c.]
1. mete les stançons dins ene houyire. On bwejhe li beur, les voyes, les taeyes. rl a: bwejhler. rl a: disbwejhî. F. boiser.
2. planter des åbes. rl a: ribwejhî.
Disfondowes: bwèhî (i bwèhèye), bwèzer, bwazer, bwejî.
| bwejhî, bwejheye [addj.] covrou (owe) d' åbes. C' est tos bwejhîs tienes ossu lon k' on pout vey. F. boisé(e). Disfondowes: bwèhî, bwèzé, bwèzè, bwazè, bwèjî, èye.
| bwejhaedje [o.n.]
1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "bwejhî". F. boisement, étançonnage.
2. sitançnaedje d' ene voye di houyire. rl a: bwejhlaedje. F. soutènement.
Disfondowes: bwèhèdje, bwèjèdje, bwèjadje, bozâdje.
| bwejheu [o.n.] (mot d' houyire) ovrî ki bwejhe (ki mete les stançons). Disfondowes: bwèheu, bwèjeu.
Omofone:
- bwejhî (o.n.)