Oûte
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
- Les creûh’lés passît d’pôye l’êreûre à l’dilongue di l’Oûte. Vè Bomål, on les vèyév si piède èn’on toubion d’poussîre. — Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.46.
- Leyîz m' vis tchanter bele aiwe d' Oûte di m' cour,
Come èn amoureus vante si binamêye ;
Puski vos nos dnez vosse meyeuse hinêye
Leyîz m' vis inmer d' on tinrûle amour ! — , Tchanson po l’êwe d’Oûte, (1947), p. 157 (fråze rifondowe).
Oûte (Aiwe d' Oûte) (n.aiwe) Ourthe. betcehte di l' aiwe d' ---.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- Oûte : E1