Gåmès
Etimolodjeye
candjîForcoridjaedje di « Djåmet » (pitit Djåme, pitit no corant des tchertîs ki montént d' Gåme eviè l' Tchestrolès), avou assaetchance di Djamogne; adonpwis ricomprindaedje del cawete -et come -ès (etimolodjeye nén acertinêye); çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ès ». Dataedje do mot : 1750 (dandjreus dizo l' cogne « Gaumet »).
No prôpe
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | Gåmès | |
femrin | Gåmesse | Gåmesses |
- onk del Gåme.
- Elle aveut maryî on Gåmès.
- Des Gåmès, end a dins l' monde etir.
- Ns alans tchanter l' tchanson des Gåmès.