Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje vî vî tîxhon * « kunją » (parint, famile) et * « wībą » (comere, feme), feme del parintêye.

Prononçaedje

candjî

No prôpe

candjî

Djenvire femrin

  1. femrin ptit no.
    • On må ki fjheut setchi d' oreur,
      On må ki l' Diåle, li pus grand et l' pus noer,
      E fond d' l' infier a-st edvinté;
      On må k' on tronne rén k' d' î pinser,
      Mågré sint Rok et sinte Djenvire;
      On må k' on n' endè doet måy rire
      Di sogne di l' atraper
      Si l' cloke di Rome vineut-st a souner;
      Li Pesse, infén, li pus grand d' tos les mås
      On bea djoû s' vora so les biesses — Charles Duvivier de Streel (fråze rifondowe).

Notule d’ uzaedje

candjî

Les ptits nos walons toumît foû uzaedje po-z atôtchî les djins diré l’ kimince do 20e sieke. I n’ avént djamåy sitî rashious a l’ Estat Civil (k’ a-st ataké tins do redjime francès). Il ont sorviké e 20e sieke pal voye des pîces di teyåte et des belès-letes. Divant çoula, bråmint avént divnou des no d’ famile ou esse riprins come diterminant dins des nos d’ plaece d’ aplacaedje tîxhon. Il estént wårdés eto divins les nos d’ sints fiestis el Walonreye. A pårti del fén do 20inme sieke, pår dins les belès-letes e walon, on a siervou les ptits nos rfrancijhîs, riscrîts a môde do sistinme Feller.

Mots d’ aplacaedje

candjî

mås Sinte-Djenvire

Ratournaedjes

candjî
pitit no