Almand

candjî

Sustantif

candjî
  1. (mot d’ årtisse des biesses) (mot des cinsîs) bizaedje (des vatches).
    • Homer hat das "Biesen" der von eierablegende Dasselfliegen angeflogenen Rinder bereits in der Odyssee beschrieben (Gustav Rosenberger, Krankheiten des Rindes, Verlag Paul Parey, Berlin, 1978, p. 975 ISBN 3-489-61716-9).
      Dedja dins l' Odissêye, Omer aveut discrît l' bizaedje des vatches kitchesseyes des moxhes ås waerbeas k' î volèt ponre leus oûs.
    • Unter europäischen Verhältnissen kommt Biesen von Juni zu September vor.
      Dins les condicions uropeyinnes, li bizaedje si voet do moes d' djun å moes d' setimbe.