èyèt
Etimolodjeye 1
candjîLoukîz a : « eyet »
Adjondrece
candjîèyèt
- eyet.
- Télcôp, s’is (lès bat’lîs) sont-st-a djoke, ou pâr in djoû d’ chômâdje,
Is diskind’nu a têre, mins is r’vèn’nu rad’mint,
Come s’is ârit mau fé, pou r’trouver leû dalâdje
Èyèt r’prinde dissu l’eûwe leû boûye èyèt leû tch’min. — Georges Fay, Èl Bourdon, lº 329, 1989, « Les Bat’lîs ».
- Télcôp, s’is (lès bat’lîs) sont-st-a djoke, ou pâr in djoû d’ chômâdje,
Etimolodjeye 2
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « èyèt », el pout stitchî vaici.
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
èyèt | èyèts |
èyèt omrin
- a des tchamps ; ki l’ sincieus no, c’ est : Allium ursinum.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- èyèt : E150