talon
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « talon », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : ta·lon
Sustantif
candjîtalon omrin
- boket drîtrin do pî.
- Dj' a ene crevåde å talon; ça fwait må ki l' diåle.
- Li talon d' èn ome […] språtchive si pôve coir come ene figue ; — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.45 (fråze rifondowe).
- boket do solé ki rascove ci pårteye la do pî.
- Les hôts-talons ont stî edvintés påzès Rominnes, des ptitès femes, po s' fé valou dilé les femes tîxhones, bråmint pus grandes, don, zeles.
- Des cårpeas, come s’ end alénxhe å lon,
Dinèt des côps d’ talon
Sins esporons ! — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « C’èst l’ fièsse », 1912-1913, p.74 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- hôt talon sôre di coine metowe al simele do talon d' on solé, po les femes awè l' air pus grandes.
- dji voe pus voltî ses talons k' ses betchetes (u k' ses pontes) On-z inme mî l' vey-z eraler ki d' el vey ariver, c' est on soyant, on må-vnou.
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîtalon
- Francès : talon (fr)