oder
Etimolodjeye
candjîBodje « od » (« odeur »), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɔ.ˈde/ /u.ˈde/ /ɔ.ˈdɛ/ (oyon O.OU)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔˈde/
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
candjîoder (1ire troke) (codjowaedje)
- (viebe å coplemint) sinti (avou l’ nez).
- A cwè bon rascoyî des rôzes,
S' on n' a nén l' droet d' les oder ? — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les lign’rais dè Bon Diu", p.45 (fråze rifondowe). - T' inmer ! T' inmer ! C' est m' seule pinsêye !
Såreus-dju co djamåy ti rovyî !
Ouy ki dj' ode li dierinne cujhêye,
Li dierinne cujhêye do pôve vî ! — Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 57 (fråze rifondowe).
- A cwè bon rascoyî des rôzes,
- (viebe å coplemint) rispåde ene sinteur.
- Al boune odeur d' on cwarantin,
Vosse coir si friss ode bon, calene; — Martin Lejeune, "Prétimps dè coûr", 1897 (fråze rifondowe). - On dschinde divins on canå
Po netyî djusk' å coron
Dji n' odéve nén l' némoscåde. — François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
- Al boune odeur d' on cwarantin,
- (viebe å coplemint) sinti (pa on pressintimint, tot corwaitant del tiesse).
- Magnete n’ est nén l’ schapeu del democraceye ; c’ est on politikî k’ a odé l’ bon côp. — Jean Cayron.
- ((v. sins djin)) sinti (aveur ene odeur).
- Iy ! K’ il ode li froumadje, don, cial. — Joseph Duysenx.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOmofoneye possibe
candjîOrtografeyes
candjîE rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîAlmand
candjîPrononçaedje
candjî- AFE : /ˈoːdɐ/