loumire
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « lumen » (minme sinse), avou l’ cawete « -ire ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /lu.miːʀ/ /ly.miːʀ/ /lu.mɛːʀ/ /lu.mjɛːʀ/ /lu.mjeʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lu.miːʀ/
- Ricepeures : lou·mire
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
loumire | loumires |
loumire femrin
- (fizike) waches electomagnetikes evoyeyes pa on tchôd coir, ki rind veyåves les sacwès.
- Li prumî djoû, li Bon Diu creya l’ loumire. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Les tinrès coleurs distindnut al loumire. — Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
- Bon Diu ! K’ i fwait måhaitî, cial, la k’ i n’ a nole loumire. — Paul-Henri Thomsin (fråze rifondowe).
- Nosse sourdant d’ loumire, c’ est l’ solea.
- C’ ît ene loumire, èn airdiè ki rewoeyive les eures. — Marie-Louise Choisez.
- lampe ou ôte sourdant di ces waches la.
- Shoflez l’ loumire des montêyes !
- Gn aveut k’ ene bladjote loumire po loumer s’ botike. — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
- corant electrike.
- Dji n’ sai pus kéne anêye k’ on a metou l’ loumire e viyaedje.
Parintaedje
candjî- loumer, loumaedje, loumeu
- loumter, loumtaedje
- loumyî, loumion
- loumrote, loumrete
- louminåcion, louminer (O0), louminaire
- loumiraedje, loumiraedjisse (noûmots)
- aloumer, aloumaedje, aloumeu, aloumeuse
- aloumete, aloumire, aloumoere
- raloumer, raloumaedje, raloumeu
- riloumer
(minme sourdant etimolodjike)
Mots d’ aplacaedje
candjî- spectåke son et loumire
- foitès loumires so (Fr. plein feu sur)
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîwaches electromagnetikes ki djondèt l’ ouy et permete li vuzion
sourdant di ces waches la
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike loumire so Wikipedia