Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : « k’ » + « araedje »

Advierbire

candjî

k’ araedje (nén candjåve)

  1. (camaerådreçmint) foirt, bråmint.
    • Dji vou bén k’ i n’ esteut nén foû gros, mins il esteut k’ araedje coriant ! Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.42 (fråze rifondowe).
    • Troes cwårts d’ eure pus tård, vo l’ la-st arivé e bwès, la k’ i ploût k’ araedje Christian Thirion (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
foirt