Loukîz eto : flute.

Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « flûte » (minme sinse), lu-minme di l' occitan «_flaut_».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
flûte flûtes

flûte femrin

  1. (muzike) instrumint d' muzike fwait d' on long buzea avou des trôs, k' on shofele divins.
    • C' est l' moumint d' sôrti les garlots, xhiletes, tabourins, flûtes a l' agnon, et ls orandjes pol mascaråde. Michel Piette (fråze rifondowe).
    • I djouwéve si bén del flûte po rahoukî les biesses ki t' åreus dit k' elle esteut emacralêye. Anatole Marchal (fråze rifondowe).
    • Djouwer del flûte, ké bea mestî. Bob Dechamps (fråze rifondowe).
    • Ås concêrts dès grands bwès chaque oûhê fait s' pårtêye.
      Djusqu' å pus p'tit rôyetê, tot l' monde såye ses tchansons.
      Sol timps quu l' pauve coucou brait deûs notes sins façon
      Lu måvi djowe dèl flûte èt l' djône tchèrdin tchafetêye.
      Martin Lejeune, 1895.
    • E çoula vs aroufele e vizaedje, d’ on côp d’ vint,
      Avou ene tchawreye di femes, di flûtes et d’ clårinetes. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Li maisse dèl djowe », 1924, p.52-53 (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse)
    1. grand hôt vere al gote; long vere å pî.
    2. longowe botaye di vén.
      • Nos avans vudî ene flûte eshonne. Motî Toussaint (fråze rifondowe).
  3. (mot d’ efant) (d' on ptit gamén).

Ratourneures

candjî
  1. çou ki vént al flûte endè rva å tabeur
  2. set et ût, i djowéve del flûte : rima avou les chifes.
  3. djouweu d' flûte : (imådjreçmint) onk ki n' sait rén fé.
  4. a betch di flûte
    • D' on costé, on-z astoke les rondins a èn åbe, et d' l' ôte des costés, on plante on piket sotnou pa on poûssåd, k' on-z a efyî e betch di flûte. Motlî d’ Tchonveye (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî
  • (instrumint d' muzike)

Mots vijhéns

candjî

xhuflet

Rilomêye do mot

candjî

Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
instrumint d' muzike

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike flûte so Wikipedia

Codjowas

candjî

flûte

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « flûter ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « flûter ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « flûter ».
    • Dins les tchansons, çk' on pout dire di biestreyes ! On vos ndè flûte cåzu a tchaeke coplet. François Loriaux (fråze rifondowe).
    • I flûte bråmint. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
Dobès rfondowes
flûte   flute

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
flûte flûtes

flûte femrin

  1. (muzike) flûte (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon)

Mot-fråze

candjî

flûte (nén candjåve)

  1. flute.