djno
Walon (Rifondou)
candjî
| Plinne cogne (råle) |
Spotcheye cogne (pus corante) |
| djino /ʤinɔ/ |
djno /ɲɲɔ/ |
Etimolodjeye candjî
Loukîz a : « djino »
Prononçaedje candjî
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɲɲɔ/ /ɲɲɔu/ /d͡ʒnɔ/ /dɲɔ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɲɲɔ/
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| djno | djnos |
djno omrin
- (antomeye) djonteure inte l' oxhea del coxhe (li femur) eyet les cis del djambe (oxh do schinon del djambe et fén oxh del djambe).
- Elle a des belès djambes mins des trop gros djnos.
- On fotbalisse doet aveur des stocasses djinos.
- So ç' foto la, c' est l' prumî côp k' elle aveut metou ene cote, ki lyi rmontéve ene mwin ådzeu des djnos. — Lucyin Mahin, Eviè Nonne.
- (antomeye des biesses) (mot d’ acleveu di tchvås) djonteure del pate di dvant, inte li dvant-bresse et l' canon (adon, ki respond å pougnet des djins).
- Nosse tchivå a toumé so li djno. Fårè houkî l' årtisse.
- on boket d' toele al plaece do djno, dins ene marone.
- I fåreut rmete des djnos ås coulotes do gamén.
- li plaece k' ene buze est ployeye, fwait on keude
- On djno d' buze, di tchenå.
- dins on batea, des pîces di bwès di scwére ki raloyèt les boirds do batea avou l' fond, et ki l' bas est stitchî etur les pietes.
Ratourneures candjî
- si mete a djnos, toumer a djnos, tchaire a djnos s' adjnoyî po dmander ene sacwè, po s' fé tot ptit divant on mwaisse, li Bon Diu F. se prosterner
- I s' leya toumer a djnos divant s' vîye cavale, sitårêye inte les grossès hoyes. — Marcel Hicter (fråze rifondowe).
- F. genou.
- fé mete (ene sakî) a djnos :
- li fé vni dmander pardon
- lyi fé piede tos ses cwårs.
- so les djnos (d' ene sakî) = so s' schô, so s' djeron
- Ployîz li djno ! : ashiyoz vos !
Parintaedje candjî
Ortografeyes candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes candjî
Loukîz a : djino
Waitîz eto candjî
Lijhoz l’ årtike djno so Wikipedia