Loukîz eto : Barakî.

Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

Bodje «barake» avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje candjî

Sustantif candjî

singulî pluriyal
omrin barakî barakîs
femrin baracresse baracresses

barakî omrin

  1. onk ki dmeure dins ene barake.
  2. onk ki, di s' mestî, tént ene barake di dicåce.
    • A Indjihoûl, ine tchèrète di baraquîs, tote dilâburnêye èt qui n’ tint pus pèces èssonne, s’a-st-arèsté Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.
  3. ome må aclevé.
    • Gn aveut, on côp, èn ome di Djiblou k' aléve vey les comeres a Bossere. A velo, di ç' tins la ! On dmey drole, savoz, dji vou bén ! ene miete barakî André Henin (fråze rifondowe).
    • Vos n' contez nén tolminme k' i va rçure ene bande di barakîs come vos ! Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 14 (fråze rifondowe).

Ratourneures candjî

  1. come des tchéns d' barakî

Sinonimeye candjî

Ortografeyes candjî

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes candjî

onk ki fwait les dicåces
ome må aclevé  Loukîz a : rénnvåt