anea
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Tayon-bodje latén « annellus » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea », racuzinåve avou.
Prononçaedje candjî
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ˈnja/ /a.ˈɲa/ /a.ˈnɛː/ /ɔ.ˈnɛː/ /ɛ.ˈnɛː/ (betchfessî ea); ; li voyale do prumî pî candje avå les accints come li cene d' «agnea» et d' «flayea».
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈnja/
- Ricepeures : a·nea
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| anea | aneas |
anea omrin
- rond d' fier, di keuve, di bwès. Elle a rmetou des aneas a ses gordenes.
- bague (k' on mete e s' doet).
- Les coines del gade rilujhént come des féns noûs aneas d' keuve (J. Gelinne).
- sôre di bague k' i gn a sol bodje di sacwants åbussons, et ki provént do displacaedje do tchapea cwand l' åbusson crexhe.
- Po ricnoxhe les tchampions des bwès, todi bén rloukî s' il ont èn anea !
Ratourneures candjî
- anea d' clés : anea wice ki les clés pindèt F. trousseau de clefs.
- coûsse ås aneas : djeu k' on saye di dispinde, tot corant tant k' on pout d' aneas pindous après des crotchets.
- djeu d' anea : djeu wice k' on saye di hiner des aneas d' bwès so ene plantche avou des clås, des couteas plantés, u après des botayes.
- anea d' torea : (mot d' acleveu) rond d' fier k' on mete å nez des gayets po s' endè polou rinde mwaisse.
- anea d' chore : (mot d' batlî) rond d' fier ki rastént l' chore.
- lever l' anea : (mot d' verî) si djoker d' ovrer (gn aveut èn anea d' fier dins les pots des verîs, et cwand l' pot esteut vude, i cwitént l' verreye, tot rpoirtant leu pot avou l' anea).
- rl a: leyî ouve.
- A-anea : A-bole (å)
- anea d' waibes : (mot d' éndjolisse) waibes Etrernete raloyeyes direk ene a l' ôte, k' on pout catoû-naivyî dsu. #:Vinoz catoû-naivyî so l' anea des waibes waloncåzantes. Ingl. webring.
- mete e s' doet èn anea trop stroet
Omofoneye possibe candjî
- /aɲa/ agnea
Ortografeyes candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13
