monpere

monpere [o.n.] 1. rilidjeu. 2. (sorpoli) pere. Dji n' sai si vosse monpere vos leyrè fé çoula. Etimolodjeye : sustantivaedje do "mon père" (po-z atôtchî si pa u on rlidjeu). Etimolodjeye : sustantivaedje do F. "mon père", po-z atôtchî si pa u on rlidjeu respectiveuzmint (fåsse betchete mon-).