تفارق

Arabe marokin

• =‎ «تْفارْق»
• = «tfarq»

Etimolodjeye

Mot del cogne «tfa3l» (على وزن تْفاعْل) do bodje «فرق» =‎ «freq» (± schåyaedje, dispårtixhaedje).

Viebe

تفارق

1. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « مع ») (å singulî) si discopler (d' avou), cwiter (tot djåzant d' camaerådes).
2. (v. sins coplemint) (å pluriyal); si cwiter; (djustice) divoircî, si dismaryî.

   تفارقو بجلسة واحدة عند لقاضي

   Il ont divoircî so ene seule seyance å djudje.

Sinonimeye

• (djins maryîs): تطالق