Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

Tayon-bodje latén « tectus » (minme sinse).

Prononçaedje candjî

Sustantif candjî

singulî pluriyal
toet toets

toet omrin

  1. (mot do bastimint) covra d’ ene måjhon, kel mete a houte.
    • Loukîz l’ toet : l’ pus ledjire lavasse
      Passe houte, ç’ n’ est k’ ene pelote di strin ;
      Ene mate crouweur scheut dvins les rins
      Et, come èn on beur, i fwait sombe ! Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Lu pauve ome èt l’amoûr", tome 43, p. 140 (fråze rifondowe).
    • A mi ådje, dji n’ oize pus monter so l’ toet.

Ratourneures candjî

  1. sôres di toets : toet di schaye, toet d’ eternite, toet d’ panes, toet di strin, toet d’ toles, plat toet, toet d’ tere.
  2. les djonnès femes et les vîs toets, i fåt todi esse dissu / les djonnès comeres et les toets, i fåt todi esse dizeu

Parintaedje candjî

toetea, toeteure

Mots d’ aplacaedje candjî

sins-toet

Omofoneye possibe candjî

/twɛ/ :

Ortografeyes candjî

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes candjî

covra d’ ene måjhon, kel mete a houte

Waitîz eto candjî

  Lijhoz l’ årtike toet so Wikipedia.