s’ adjeni

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje prono « s’ » + viebe « adjeni ».

Viebe

s’ adjeni (viebe å prono) (si codjowe avou adjeni)

1. s’ adjnoyî.
   • Seur k' e cisse måjhone la, li bouneur a pris djîsse,
     Ca l' renant djwif ki s' sint ene miyete ragayårdi
     S' adjenixh e corote et preye mî k' a l' eglijhe
     Come s' i vneut d' intdrovi, l' ouxh d' ôr do paradis— Joseph Mignolet, "Fleûrs d’osté" (1931), "Creyoz-m', ô rôbaleu" (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

Loukîz a : s’ adjnoyî