rimagnî

Walon (Rifondou) candjî

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
rimagnî	ermagnî	rmagnî

**Dobès rfondowes**
rimagnî		rimwindjî

Do viebe « magnî » avou l’ betchete « ri- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes.

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	rimagne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	rimagnîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	rimagnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	rimagnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	rimagnrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	rimagnive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	rimagne
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	rimagnî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

magnî co on côp.
- Ele rimagne a dijh eures, et co après l' shijhe.
- Dji va rmagnî del djonne salåde !
  Ele boute a l' ouy so les cotjheas
  — Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 91 (fråze rifondowe).
(mot d’ fiziolodjeye) broûler on texhou d' rezieve.
- Di l' ivier, les taessons rmagnèt leu cråxhe — Lucyin Mahin, Ène bauke su lès bwès d’ l’ Ârdene (fråze rifondowe).
(biyolodjeye) fé moussî ene sacwè ådvins, tot djåzant d' ene celule (d' on coir, des foû ptitès biesses).
- Li celule va rmagnî l' virûsse.
(linwince) fé candjî ene cossoune metowe astok, tot djåzant d' ene ôte cossoune.
- Dins «tchvå», soeye-t i ki l' «tch» rimagne li «v», et ça dene «tch'fau»; soeye-t i l' contråve, et ça dvént «dj'vâ».