ranse

Walon (Rifondou) candjî

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

ranse [o.n.] noere nålete k' on mete åtoû do tchapea u do hintche bresse, et k' on poite ås etermints. Come i n' aveut nou portrait del royinne Astrid, il aveut metou l' ranse après ene foto del rinne Wilhelmine d' Olande, k' esteut pår so on velo (E. Sullon).

- Pocwè vosse rimimbrance
  Si piede t ele el rouviance,
  Ewalpant come d' ene ranse
  Vos conseys et vos spots— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "A nosse grand poète Colas Dèfrècheux" (fråze rifondowe).
- Adon cwand l' ranse del nute ravôtive li molén,
  I cwitéve si coulêye,
  Po-z aler tni kipagneye al feye do vî Mårtén— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.83 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).

On dit eto: crepe. F. crèpe de deuil. Etimolodjeye : almand "Kranz" (corone).

Dipus d' racsegnes so les ranses