lanweur
Walon (Rifondou) candjî
Etimolodjeye candjî
Tayon-bodje latén « languor » (minme sinse) çou ki dene on mot avou l’ cawete « -eur », pal voye do francès « langueur ».
Prononçaedje candjî
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /lã.ˈɡøːʀ/ /lã.ˈɡøː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lã.ˈwøːʀ/
- Ricepeures : lan·weur
Sustantif candjî
singulî | pluriyal |
---|---|
lanweur | lanweurs |
lanweur femrin
- (mot d’ medcén) maladeye ki rind pår flåwe et mwinre.
- Il a morou d’ lanweur. — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- Ça vs espaitchrè d’ toumer d’ lanweur. — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
- L’ estchantaedje ki vs hosse pal djoû d' ouy,
Dinant tant d’ lanweur a vos ouys,
Tant k’ vosse bresse sol minne vént pezer
Cwand, djoncoete, vos m’ schoûtez dvizer ?— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Zûvion d’amoûr", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).
Parintaedje candjî
Ortografeyes candjî
E rfondou walon :