gurnåde

Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

Tayon-bodje latén « granatus » (avou bråmint des grins), avou forcoridjaedje do coron, po ndè fé ene avou l’ cawete « -åde » (fåsse cawete); li rfondaedje shût l' ci di « gurnî », di minme tayob-bodje.

Sustantif candjî

singulî	pluriyal
gurnåde	gurnådes

gurnåde femrin

(frut) frut avou toplin des ptitès rodjès grinne divins.
- Dji lyi rapoite ene grosse gurnåde tos ls ans; i wårnixh ses salådes avou les grinnes.
(åre) åre ki fwait spiter totès ptitès baletes cwant elle esplôze.
- I n' aveut nén disbrocté l' gurnåde divant del hiner; ça fwait k' ele n' a nén esplôzé.