bén-meube

Walon (Rifondou)

Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

bén-meube [o.n., pl. des béns-meubes]

1. (mot d' notåre) sacwè k' a del valeur, et k' on pout poirter evoye, årvier d' on bén-fond; bén ki pout bodjî (meubes, cwårs, accions, tites). Li cparexhant a rnoncî por zels a ses oumires et shuvanmint els a rindou prôpietaires di ses béns-fonds et béns-meubes (Simon li scrinî). Loukîz a: bén-fond. F. bien mobilier.

2. (pa stindaedje) sacwè. Et tertos costés, pa les moirts, Måy n' a-dj' veyou si laid bén-meube (Paskeye do sidje di Viene). F. chose.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje no (bén) + no (meube).