assounance

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe « souner » avou l’ betchete « a- » des viebes avou l’ cawete « -ance ».

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /a.su.ˈnãs/
• Ricepeures : as·sou·nance

Sustantif

singulî	pluriyal
assounance	assounances

assounance femrin

1. (mot di fjheu d' rimeas) rimaedje ki n' va nén djusse mins ki soune ene miete del minme façon.

   Dins "Simon li Scrinî", on s' ahesse sovint avou djusse des assounances come "bague" et "rade", "boûsse" et "noûf", "dimande" et "djambe". (rat. di J. Haust)

Sinonimeye

• axhiltance

Ortografeyes

I gn a co rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « assounance », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

assounance

• Francès : assonance ^(fr)